Nasze czasy

 

Witaj w dwudziestym pierwszym wieku, gdzie:

  • chęć bycia podziwianym jest większa, niż stanie za sobą i swoimi wartościami murem

  • przyznanie się do korzystania z pomocy psychologa, równa się tyle samo, co bycie świrem

  • bezpieczniej jest się przyznać, że nie chce się mieć dzieci niż, że się nie lubi zwierząt, bowiem skutkuje to przypięciem łatki „człowieka bez serca”

  • jak na portalu napiszesz, że wietrzysz w życie pozagrobowe, to Ci napiszą, że wierzysz w mity, ale Ci sami będą twierdzić, że psy mają duszę i należy im się pochówek oraz cmentarz, taki jak ludziom

  • matka matce wrogiem, a odmienne podejście do macierzyństwa, sposobu karmienia czy porodu jest powodem do hejtu i rozładowania własnej frustracji

  • słuchanie disco polo jest obciachem, ale znajomość wszystkich przebojów Zenka, to norma

  • zrobienie super foty na insta jest ważniejsze niż odczuwanie radości z przeżywanej chwili

  • decydując się kolejne dziecko trzeba liczyć się z tym, że nazwą Ciebie nierobem polującym na darmową kasę


  • społeczeństwo staje się podzielone ze względu na telewizję, jaką ogląda

  • tyle mówi się o wolności słowa, a rzuca obelgi na wyrażających odmienne zdanie

  • narzekanie na brak pieniędzy, rosnące ceny, bark perspektyw nie jest już tylko sportem narodowym, a utrwalonym nawykiem ciągnącym w dół, powodującym bezsilność i szukaniem winnych

  • najbardziej liczy się piękno wewnętrzne, ale grzechem jest nie odmówić sobie zabiegów upiększających

  • kraj dzieli nie tylko polityka, ale wszystko, co tylko możliwe

  • wolność słowa, która powinna być dziś normą, nie zawsze oznacza pokazywanie i mówienie prawdy

  • bez żadnych zahamowań i skrupułów można napisać, że życzy się drugiemu śmierci, co nie skutkuje dezaprobatą społeczeństwa

  • nieustannie wybrzmiewające najmodniejsze stwierdzenia typu: „pokochaj siebie”, z którego dla większości i tak nic nie wynika

  • każdy dziś ma patent i receptę na wszystko, ale żadnej rady, którą wciela w swoje życia

  • najłatwiej wychowuje się nadal cudze dzieci

  • każdy ma sposób na rozwiązanie wielu spraw, tylko zazwyczaj siedząc na kanapie przed telewizorem, tak najłatwiej

  • potrzeba trzymania telefonu komórkowego w ręce jest większa niż trzymanie dłoni drugiego człowieka

  • rzadko kto ma to, czego naprawdę chcę, a gdy to zdobędzie przestaje się tym cieszyć i poszukuje dalej

  • podstawienie nogi daje większa satysfakcję niż podanie pomocnej dłoni

  • pokazać prawdziwe emocje oznacza bycie słabym

  • pokazanie wyższości nad drugim daje poczucie własnej nieprzeciętności

  • pogratulowanie innemu jest oznaką upadku własnego ego, więc lepiej nie zauważyć osiągnięć drugiego

  • uśmiech innych rodzi podejrzenie, ale tylko tam, gdzie brak satysfakcji z własnego życia

  • potrzeba bycia „na językach”, szczególnie osób publicznych jest większa niż zwykła przyzwoitość

  • nie mając nic, pragniemy wszystkiego, a zdobywając wszystko szybko orientujemy się, że nadal nie mamy nic

  • nikogo już nie dziwią trójkąty, dla niektórych nawet poligamia jest ok., a coraz częściej gorszy kobieta finansowo zależna od swojego męża

  • wyścig szczurów” stał się jedyną metodą, by nie mieć czasu zatrzymać się, a nie odwrotnie

  • bycie sobą oznacza wtopienie się w tło i podążanie za trendami przyjętymi za warte uwagi

  • bardziej zapamiętany będzie Twój jeden błąd niż dziesięć powodów do dumy

  • dostęp do wszystkiego i możliwość posiadania wielu dóbr stają się nużące, a nie jak powinno być - inspirujące

  • trwanie w dobrze nam znanym, ale nieidealnym wydaje się być lepszym rozwiązaniem niż dobra zamiana wymagająca wysiłku

  • ludzie, jak nigdy dotąd, tłumaczą się drugim ze swoich wyborów, tak jakby chcieli upewnić się, co do słuszności swojego wyboru

  • to, co kiedyś uważane było za największe wartości, dziś staje się powodem drwin i nazywania zacofaniem

  • większość naszych wyborów jest napędzanych lub hamowanych, tym co powiedzą inni

  • szukanie winnych własnych niepowodzeń, to jedyna droga dzięki, której można usprawiedliwić własne błędy, brak podejmowania aktywności, brak celów i wizji życia

To nie jest o Was, to jest po trochu o nas WSZYSTKICH.

Co będzie dalej? Dokąd to zmierza? Dokąd nas doprowadzi?

To już refleksja dla każdego z nas, do samodzielnego rozważenia.

Komentarze

Popularne posty